Zomaar op een vroege zondag naar Waterval.
Fietsen: de Dikke Daniker, Geleen
Type: Ronde
Afstand en HM: 43.6 kilometer (↗ 320 meter)
Zondagochtend – 07:00
Buiten is het akelig stil op straat. Vogels fluiten her en der een vrolijk wijsje. De opkomende zon prikkelt je zintuigen, maar wat werkelijk regeert is een haast serene rust.
Als vanzelf sta je zonder moeite en bruisend van de energie vast op. Je loopt naar beneden en zet koffie. Ondertussen sprenkel je wat water in het gezicht, eet iets, vult de bidons en prepareert jezelf voor de dag. Keurig opgepoetst lonkt je fiets, de avond tevoren al grondig gecheckt. Je stapt op en vertrekt.
Heimelijk verstopt tussen de Wijngaardsberg, het Vliekerbosch en Ulestraten vind je Waterval. Een buurtschap dat oogt en voelt als een schilderij. Een piepklein plaatsje ook dat er naar alle waarschijnlijkheid tweehonderd jaar geleden exact hetzelfde bij lag.
Hemelsbreed nog geen drie kilometer verwijderd van de drukte rondom Maastricht-Aachen Airport brengt Waterval je naar andere sferen, alsof dat schilderij werkelijkheid wordt.
Bij een nieuwbakken bos-brasserie in Geleen, de Dikke Daniker, wordt er gestart in de richting van bergdorp Sweikhuizen, waar dwars door het dorp met de Bergstraat een eerste noemenswaardige hindernis lonkt. Hoewel dit stevige begin er best even in hakt, zet het niet de toon voor een hele zware ochtend.
Via de Slakweg daal je naar Gasterij Terborgh en passeer je hierna achtereenvolgens Heisterbrug, Spaubeek en Genhout. Bovenop de Adsteeg, waar de welbekende Sint-Hubertusmolen triomfantelijk het plateau overheerst, glooit het landschap voor onbepaalde tijd onregelmatig op en neer. De hoogtemeters, kenmerkend voor Zuid-Limburg, zijn nimmer ver weg.
In de lintvormige buurtschap Oensel wordt afgeslagen naar het lager gelegen Ulestraten, wat resulteert in een vliegensvlugge aanloop naar de werkelijke bestemming van deze rit. Hoewel het Vliekerbosch reeds aan je linkerzijde waar te nemen valt, wordt er allereerst gekoerst op de Biesenberg, onderdeel van Schietecoven en gezegend met een prachtig hellingbos. De afdaling geeft je een panoramazicht op het gehucht Raar en diens Lange Raarberg, een zwaarwegend onderdeel in de beklijvende wielergeschiedenis (Eddy Merckx, Amstel Gold Race 1973 bijvoorbeeld).
Waterval.
Een gestaag oplopende weg brengt je vervolgens richting de eerste boerderijen van de buurtschap Waterval. Hier ontwaar je al vlug het schilderachtige decor. Grote boerderijen, veelal gehuld in vakwerk, ogen fraai in de groenkleurige én rustgevende omgeving. Links op de Wijngaardsberg de gelijknamige hoeve, die omringd door wijnranken de trotse blikvanger in deze omgeving is.
Doorheen Waterval blijft de weg gevoelsmatig wat stijgen in een prachtig kleuren-decor van blauwe lucht en groene weilanden, waar bruine koeien je wat schaapachtig aankijken. Hier ben je één met je fiets.
Koeien drijven als schaduwen in de flarden ochtendmist
Rick de Leeuw (Als eerste) – Sint Willebrord Sessie. Vol 2.
En daar doorheen, het zoete zoemen van jouw fiets, en jij.
Eenmaal boven tekenen fruitgaarden het einde van deze roes.
Niet dat het resterende gedeelte van deze rit saai of vervelend is, integendeel zelfs, maar het absolute hoogte- én middelpunt blijft Waterval. Via Schimmert en de buitenomgeving boven Nuth gaat het vervolgens over de nieuw aangelegde Leisure Lane naar het Alfa-domein in Thull.
De voormalige Bokkerijders-bolwerken Hoeve Krekelberg en Wolfhagen (het Fabritiushuis en de Scholtisen-Holenweg) brengen je nog voor even terug in de tijd, vooraleer je over de wirwar aan smalle landwegen rondom Puth terug naar de Dikke Daniker fietst.
Tekst: Niels Smits – © 2021
