In 1968 was de Amstel Gold Race toe aan haar derde editie. In tegenstelling tot de voorgaande twee edities wordt hij ditmaal verreden in september. Op de beoogde datum in april krijgt de Grote Prijs van Roeselare voorrang van de Internationale Wielerunie, waardoor de Gold Race dient te verschuiven naar een later moment in het jaar. Meerssen is op de bewuste dag in september niet beschikbaar als finishplaats zodat wordt besloten dat de eindstreep in Elsloo komt te liggen.
Voor Harrie Steevens wordt het een memorabele editie. In zijn eigen Aelse wint ‘de Witte Raaf uit Elsloo’ als groot talent de Amstel Gold Race. Steevens rijdt onderweg dan wel 3x lek, dit weerhoudt hem er niet van om medevluchter Roger Rogiers te kloppen in een sprint-à-deux aan de Mergelakker.
De grond onder de gemeente Stein (waar Elsloo onder valt) blijkt vruchtbaar en doordrenkt met wielerpassie. Niet alleen Harry Steevens maakt naam in het internationale profpeloton. Illustere namen als Arie den Hartog en Jan Nolten, maar ook profs als Sjefke Janssen, René Lotz, Henk Steevens (de broer van Harry), Jan Tummers, Leo Steevens en de broers Wim- en John Schepers (Wim dient in 1972 alleen Eddy ‘de Onverslaanbare’ Merckx voor zich te dulden in Luik-Bastenaken-Luik) kwamen hier ter wereld óf vonden hier hun nieuwe ‘thuis’. De Ronde van Elsloo was jarenlang een populair na-Tour criterium. Joop Zoetemelk kwam hier daags na zijn overwinning in 1980, onder toeziend oog van 25.000 enthousiastelingen, de gele trui tonen.
Als dank aan hen, zij die Elsloo en Stein met hun prestaties op de kaart wisten te zetten, werd door ‘dorpsplatform Elsloo’ een monument gerealiseerd.
Hierdoor staat bij de Maasberg in Elsloo sinds 2019 een metalen creatie, ontworpen door de plaatselijke kunstenares José Fijnaut. Het 4,5 meter hoge monument krijgt een plek aan de voet van Nederlands enige kasseiklim, en is sinds 15 september 2019 een prachtige publiekstrekker.
Het monument is ieder bezoek waard. Het beklimmen van de Maasberg was dat sowieso al.
Jarenlang was de Maasberg de allereerste hindernis in de Amstel Gold Race. De opener van een reeks beklimmingen in de grootste klassieker van Nederland. Die eer valt tegenwoordig echter deel aan de verderop gelegen Slingerberg in Geulle, ook niet de minste. De Maasberg is een bijzondere klim, aangezien het de enige klim in Nederland is die bezaaid ligt met kasseien. Al lachen ze daar in België waarschijnlijk om. De kasseitjes zijn in 1975 keurig geplaveid door de gemeente en doen in niets denken aan de roekeloos gestorte kasseien op de Koppenberg, Oude Kwaremont of Muur van Geraardsbergen die er al velen malen langer liggen.
De klim, gelegen voorbij kasteel Elsloo en langszij het Julianakanaal is niet lastig. Enige nuance treedt op wanneer een onoplettende fietser hem niet aan ziet komen, of niet weet dat hier een beklimming volgt. De eerste 200 meter vanaf het monument zijn aan 8% gemiddeld, waarbij de uitschieters wat hoger liggen (maximaal 14%). Eenmaal bij de splitsing met de Dorpsstraat is het nog 400 meter vals plat en is het zienderogen makkelijker. Al voelt het nooit helemaal prettig zolang je wielen over de kasseien stuiteren.
Met het monument krijgt de rijke wielergeschiedenis van Elsloo naast de beklijvende verhalen iets tastbaars. Het symboliseert de onverzettelijkheid van vroeger. Een blijvende herinnering aan de lokale wielerhelden die uitgroeiden tot profs met aansprekende resultaten.
Bronvermelding: www.wielermonument.nl
Foto’s: Niels Smits
