Stammenderbosch, Puth
In de grootsheid en het beklijvende van een koers spelen achtergrondverhalen vaak een ondergeschikte rol. Toch vormen deze anekdotes en getuigenissen voor een groot deel de mythe welke de koers zo mooi maakt.
Eneco Tour 2014, editie 54
17 augustus 2014
Riemst > Sittard-Geleen – 183 KM.
Koers in het Stammenderbosch was er zelden. Geschiedenis des te meer. Wat te denken van de vermaarde Bokkerijders, een bende ongezworene, die veelal vanuit hier hun stroop- en rooftochten startten en niets ontziend de regio tartten. Hier werd de eed afgelegd en hun trouw bezworen. Rijke boeren waren een voornamelijk doelwit en gegroepeerd als een ware roedel wolven trokken zij ten strijde.
Wolfpack
Nooit te vergelijken met dat verleden vormen hedendaags de troepen van Patrick Lefèvre een roedel wolven die jagend op een prooi, zelden een kruimel laat liggen. Hoewel de ploegbaas van de Wolfpack lang niet overal geliefd is (iets met het hart op de tong dragen) gaat hij voor zijn renners door het vuur, iets dat vice versa eveneens geldt.
Waar het in zijn eigen, korte carrière als beroepsrenner al niet aan grinta ontbrak, weet hij deze essentiële koers eigenschap verdomd goed op zijn renners over te brengen. Zijn ploegt vliegt er altijd en overal in. Tegenstand wordt niet geduld en vele middelen zijn geoorloofd om een strijd in hun voordeel te beslechten. De kunst van het winnen verstaat de markante persoonlijkheid uit het Vlaamse Moorslede als geen ander.
Niki Terpstra
Niki Terpstra, in 2014 onderdeel van de roedel, beleeft zijn hoogtijdagen bij de Wolfpack en mag zich gerust een geliefd protegé van Lefèvre noemen. De uitgesproken Noord-Hollander neemt nimmer een blad voor de mond en maakte de immer hoge verwachtingen veelal waar. En net als zijn ploegleider heeft Terpstra een onverschrokken eerzucht en een ongelooflijke wil om te winnen. Eigenschappen die hem tot een gewaardeerde ploeggenoot én mens maken in de ploeg-Lefèvre, maar die hem ook wel eens in de problemen brengen.
Gedurende de slotrit van bovenstaande Eneco Tour rijdt zijn ploegmaat Guillaume van Keirsbulck dan wel aan de leiding in de wedstrijd, maar achter hem, in het peloton, woedt de echte strijd. Team Belkin controleert de wedstrijd in functie van Lars Boom, op dat moment de grootste uitdager van witte leiderstrui-drager Tim Wellens (Lotto Belisol), in een slotrit die wordt weggezet als een mini-Amstel Gold Race.
De troepen van Patrick Lefèvre zijn vrijwel uitgespeeld voor eindwinst (Terpstra is de beste gekwalificeerde als 7de op 45 seconden) en de kopgroep met daarin 3 wolven lijkt buiten schot. Belkin-man Maarten Wynants kijkt dan ook verbaasd op wanneer Terpstra zich op de beklimming van het Stammenderbosch aan het front meldt en de groen-zwarte brigade aan kop probeert te ontwrichten.
Kortsluiting
Zich mengen in de trein (met een ploegmaat in winnende positie) is op dat moment een onlogische zet, maar toch doet Terpstra dit met enig bravoure. Van praten komt het nooit. Gehinderd door Wynants deelt Terpstra als eerste een kwak uit, waarop de Belg eenzelfde reactie geeft.
Achter de kemphanen wordt het tafereel met stijgende verbazing gade geslagen. Het is Terpstra die er nog een schepje bovenop doet. Om het publiek (in grote getalen aanwezig die dag) te ontwijken leunt Wynants uiteindelijk nog enkele ogenblikken tegen de Nederlander aan, vooraleer beiden tot hun verstand komen en Terpstra zich laat terugzakken. Achteraf kan de jury weinig anders beslissen dan de aanstichter van het gebeuren te diskwalificeren. Wynants komt er beter vanaf met een tijdstraf en een boete.
Waar Terpstra direct na de koers nog reageert op emotie en adrenaline (die Wynants is een jankert), doet de Belg het incident al vlug af als een koersincident. Even later komt ook Terpstra bij zinnen en maakt middels een verklaring op Facebook zijn excuses aan alles en iedereen.
Hoewel Terpstra uit de eindstand verdwijnt, overheerst bij het team van Lefèvre toch het zoet van de overwinning. Guillaume van Keirsbulck rondt zijn overtuigende solo af in de straten van Sittard. Ploeggenoot Matteo Trentin sprint naar een tweede plaats en komt eveneens juichend over de streep. Tim Wellens van de concurrerende Belgische ploeg wint zijn eerste rittenkoers, enkele seconden voor Lars Boom. Tom Dumoulin bevestigt zijn reeds groeiende reputatie en wordt derde in de eindstand, na enkele dagen in de leiderstrui te hebben gereden.
Tekst: Niels Smits – © 2021
