900 meter – EDI: 20.99
Gilde der beklimmingen Amstel Gold Race: NEE
–
In een woning aan de voet van de Krekelberg in Thull, een buurtschap te Schinnen, stond voorheen om klokslag 8 uur in de ochtend een vers getapte pils uit natuurzuiver bronwater klaar op de keukentafel. Een select gezelschap keek gespannen toe hoe tante Wies met haar perfecte smaakpapillen en jarenlange ervaring het glas leegdronk. Louise, kleindochter van grondlegger Joseph Meens, verkreeg haar liefkozende bijnaam dankzij de kinderen uit de buurt.
Iedere dag weer was zij de laatste schakel in het brouwproces van de familiebrouwerij. Bij goedkeuring van deze invloedrijke vrouw mochten in de naastgelegen brouwerij de flessen gebotteld worden. Zo werd de kwaliteit van het zachte, ietwat zoetere edelpils altijd onbezorgd gewaarborgd. Tante Wies is een legende en wordt op handen gedragen en gekoesterd tot in de eeuwigheid, zeker in de Zuid-Limburgse buurtschap. Tante Wies was de vrouwelijke pater familias binnen de brouwerij. Als een herder waakte zij over haar kudde. Het icoon van Alfa werd liefst 96 jaar.
Of Tante Wies ooit op een racefiets heeft gezeten valt te betwisten, maar de omgeving rondom de brouwerij in Thull leent zich uitstekend voor het stalen ros. Vanaf het voorportaal lopen sinds kort zelfs twee verharde beklimmingen het plateau van Doenrade op.
De Krekelberg, één van de steilranden op het eerdergenoemd plateau, heeft er naast de beklimming richting de hoeve met eenzelfde naam een optie bij. In 2019 werd er namelijk werk gemaakt van het onverharde Mulderwegske, pal tegenover de voorzijde van de brouwerij. Door diens asfaltering is het voor fietsers mogelijk om de Krekelberg vanaf twee zijden te beklimmen. Een optie die weliswaar geen enorme uitdaging vormt, maar wel voor een prachtige toevoeging zorgt aan het met heuvels bezaaide wielerwalhalla in Zuid-Limburg.
Halverwege de klim via het Mulderwegske herinnert een monument aan een drama wat zich hier ná de Tweede Wereldoorlog, op 24 november 1944, afspeelde. Enkele kinderen vonden een Amerikaans munitiedepot (hetgeen in de maanden na de oorlog gebruikelijk was) op het Thullener heidegebied, en gingen hiermee aan de haal. Toen de bolderkar met daarop de munitie en explosieven ontplofte, vonden liefst zes kinderen en twee volwassen de dood. Zo eiste de oorlog ook in relatieve vrijheid slachtoffers.
De originele beklimming van de Krekelberg start eveneens ter hoogte van de brouwerij en voert langs enkele huizen in Thull richting de gelijknamige hoeve Krekelberg op de top, die vrij centraal stond in het tijdperk van de vermaarde Bokkerijders. Zo vormt de hoeve in het boek Duvelsprie van Jos Bours het decor als thuishaven van weduwe Anna Raedermeckers, de hoofdpersoon. Het boek is gebaseerd op waarheden uit het tijdperk der Bokkerijders en draait voor het grootste gedeelte om Schinnen en haar verleden hieromtrent.
En route.
Niet alleen het Mulderwegkse is voorzien van een laag asfalt. Vrijwel het gehele wegenstelsel rondom buurtschap Thull is de afgelopen jaren vernieuwd of geasfalteerd. Om de Krekelberg vanuit Schinnen te bereiken sla je vóór de Dionysiuskerk in het kleine centrum rechtsaf. Middels de ook al herbouwde en in ere herstelde kerkmuur rondom de volledige kerkheuvel gaat het over een golvende weg richting de Mulderplas, waarvan bekend stond dat de voormalige staatsmijnen Emma en Henrik er hun afvalwater in loosden.
Hedendaags is het echter de geur van hop en gerst die hier overheerst en tot diep in je neusgaten doordringt. Het brouwsel van de familie Meens is verleidelijk op het moment dat de klim nadert, maar vooralsnog roept de weg naar boven.
De beklimming.
De beklimming is in eerste instantie niet onoverkomelijk, zeg maar gerust gemakkelijk, en in twee gedeeltes op te delen. Via onder meer de receptie van Alfa enerzijds en een manege anderzijds gaat het tussen de huizen lichtjes omhoog. Al snel worden de woningen schaarser en kom je in het buitengebied van Thull terecht. Daar verandert ook het profiel van de beklimming. Als je op adem dient te komen van zojuist, kan dat hier. Een korte afdaling brengt je namelijk richting het sluitstuk van de klim.
Het venijn van de Krekelberg zit hem overduidelijk in de staart, die verradelijker is dan hij doet vermoeden. Het keurige tapijt van asfalt stijgt hier bovengemiddeld in een omgeving waar de wind eveneens zijn invloed ten volle kan benutten. De open velden rondom de hoeve lenen zich uitstekend voor een opdoffer. Om je ritme vast te houden dient er uiteindelijk wel degelijk uit de trappers gekomen te worden. Met aan je linkerzijde de hoeve en diens camping in het vizier, bereik je de top van de Krekelberg die aan de doorgaande weg van Schinnen naar Hommert grenst.
In koers.
In tegenstelling tot wat er op bepaalde websites en encyclopedieën online wordt vermeld, heeft de Krekelberg in Schinnen nimmer op de route van de Amstel Gold Race gelegen. Wel wordt in Bemelen ten onrechte de Bemelerberg beklommen. In werkelijkheid beklimmen de renners daar keer-op-keer de Krekelberg vanuit Bemelen. Gedurende de beklimming kijken ze uit op de daadwerkelijke Bemelerberg.
Tekst: Niels Smits – © 2021
