In deze 13-delige serie, verdeeld over eenzelfde aantal dagen, diepen we het parcours van de Amstel Gold Race 2021 uit in dertien omlopen. Aan de hand van de geschiedenis verschijnt er iedere dag een anekdote of een wetenswaardigheid over elk van de beklimmingen.
Vandaag in de Amstel Gold Race 2021:
#2/13 – Geulhemmerberg: De tranen van ‘de Kneet’.
#2/13 – Bemelerberg: Niemand minder dan Lance.
#2/12 – Cauberg: Miel Vanstreels – Cauberg
Amstel Gold Race 2021
218 kilometer (12 rondes 16.9 KM, 1 ronde 15.2 KM)
Vilt > Vilt
Ronde 2/13
Zondag 18 april blijven we noodgedwongen thuis. Thuis voor de buis. Hoewel de koers die dag eíndelijk terugkeert in het wielerhart van Limburg, houdt een lockdown ons land nog immer in de houdgreep.
Na een jaar zonder Amstel Gold Race hadden we allen de hoop dat in 2021 het tij kerend zou zijn, en dat de koers weer koers was, mét publiek en, in dit geval, slingerend door het Heuvelland.
Helaas maar nogmaals, het is niet anders. In afgeslankte vorm gaan we in 2021 echter wél op zoek naar een opvolger van Mathieu van der Poel, al twee jaar de trotse vaandeldrager van het Nederlandse wielrennen en nog immer de laatste winnaar van een Amstel Gold Race.
Dertien rondes met telkens de beklimmingen van achtereenvolgens de Geulhemmerberg, de Bemelerberg en de Cauberg vormen het decor voor de heren die strijden om de winst in de Bloesemklassieker.
Met een eresaluut over de Mathieu van der Poel-allee wordt een hopelijk enerverende dag afgesloten met een daverende finish op de Rijksweg in Vilt.
Geulhemmerberg #2 (nog 198 KM)
De tranen van ‘de Kneet’.
Onderstaand fragment is afkomstig uit het boek: ‘Heuvel, wat ben je mooi’ van Niels Smits
Een doodsmak in Dwars door België, in 1983 (Knetemann vliegt door de ruit van een stilstaande auto) lijkt het einde te zijn voor de carrière van ‘de Kneet’. Na een zware revalidatie vol wilskracht herstelt hij wonderwel. De Amstel Gold Race van 1985 mondt voor hem uit in een sprookje.
De dappere Nico Verhoeven is op een 15-tal kilometer voor de meet vertrokken uit een sterke kopgroep en lijkt op dat moment gevlogen. Op de Cauberg zakt zijn tempo echter dusdanig dat Gerrie Knetemann besluit om op zoek te gaan naar Verhoeven. Het stuk tussen de Cauberg en de afdaling van de Brakkeberg gebruikt hij om het tempo op te voeren.
Op de Geulhemmerberg is diezelfde Verhoeven vervolgens een vogel voor de kat, en klapt Knetemann, stampend op een groot verzet, erop en erover. ‘De Kneet’ rijdt de longen uit zijn lijf en komt solo over de meet in Meerssen. Snikkend en proestend valt de Amsterdammer in de armen van Mart Smeets en vertelt hij heel Nederland ‘dat hij het nog kan’.
Bemelerberg #2 (nog 191 KM)
Niemand minder dan Lance.
Lance Armstrong, meervoudig geroyeerd Tourwinnaar, kwam graag in Limburg. Dat bleek al in 1998, toen hij op het WK in Valkenburg tot diep in de finale meespeelde om het podium, maar op de laatste passage van de Bemelerberg uiteindelijk moest lossen.
Hoewel hij vóór zijn operatie aan teelbalkanker wist te zegevieren in de Waalse Pijl en de Clásica San Sebastián en ook nog eens tweede wist te worden in Luik, liep hij niet bepaald warm voor de Klassiekers. Zeker na zijn operatie, inmiddels omgeschoold tot ronderenner, liet hij ze veelal links liggen. Deed hij wel mee dan diende hij vooral een ander. Van echte aansprekende resultaten was geen sprake.
Toch was er één uitzondering. In de Amstel Gold Race is Armstrong eigenlijk altijd goed en voelt hij zich als een vis in het water. Het heeft de eerzuchtige Texaan nooit lekker gezeten dat hij de Heuvelklassieker niet heeft kunnen winnen, alhoewel hij er diverse malen dichtbij was. In 1999 laat Armstrong zich in een sprint-à-deux ringeloren door het sprintende strijkijzer Michael Boogerd, en in 2001 is hij duidelijk de mindere van Erik Dekker op de Maasboulevard in Maastricht.
Ook een jaar later ligt de toen viervoudig Tourwinnaar op koers om podium te rijden in de Gold Race. Ditmaal is de tegenhanger van de Bemelerberg, de beklimming van en door Sint-Antoniusbank (die beiden starten aan de zwingelput onderaan de kerk van Bemelen), de laatste hindernis op weg naar de streep in Maastricht. Dit alles heeft te maken met de MKZ-crisis, waardoor de gebruikelijke lus door België geen doorgang mag vinden.
Op pad met (wederom) Michael Boogerd en twee geslepen ploeggenoten van Fassa Bortolo (Michele Bartoli en Sergeï Ivanov) onderneemt Armstrong op deze klim, met een wat steiler middenstuk, verwoede pogingen om het drietal los te rijden. Eventjes lijkt de Amerikaan zich los te kunnen weken, maar de klim blijkt niet lang genoeg. Ivanov remonteert en loodst zijn kopman Bartoli vervolgens naar de overwinning in de Amstel Gold Race. Teleurgesteld eindigt Lance Armstrong die dag als vierde.
Cauberg #2 (nog 185 KM)
Miel Vanstreels – Cauberg
(1)
Zestiende helling
van de dag – aan acht per uur
binnen adem boven
(2)
In z’n dromen
ligt iedereen hier
alleen op kop
tussen rijen
dik applaus
danst men
ongenadig
soepel
naar de top
(3)
Langs mergelgroeve en
Lourdesgrot, tussen kerkhof
en oorlogsmonument
de Tour was hier, de Vuelta
de Amstel Gold Race
en het NK,
hier werd om de regenboog-
trui gestreden, vaker dan
waar dan ook,
hier hebben Coppi en Bartali
elkaar vervloekt, hier speelden
Raas en ℃ met vuur,
trapte Gilbert een monsterlijk
verzet,
van heinde en verre komen ze,
ter beevaart, de toeristen, hier
hijgen ze een zwaar gebed
Tekst: Niels Smits – © 2021
