600 meter – EDI: 438.12
Gilde der beklimmingen Amstel Gold Race: NEE
–
Link naar het volledige artikel in Dagblad de Limburger, waarin Ron Langeveld uitfietsen gaat. Ditmaal beschrijft hij een route uit het boek ‘Heuvel, wat ben je mooi’ van Niels Smits. De Sleijerweg vanuit Sweikhuizen wordt daar uitvoerig beschreven. Hieronder een passage uit het boek.
En route.
Midden in het bergdorpje Sweikhuizen gaat, naast de reguliere klim door het dorp, nóg een beklimming schuil. De Sleijerweg is namelijk een zijstraat van de Bergstraat en mondt uit in een klein bergweggetje met een ontzettend steil stuk asfalt dat later overgaat in een onverharde ondergrond.
Voor het bedwingen van de meeste hoogtemeters dien je onderaan de Bergstraat (bij de Biesenhof) te starten en zo het eerste gedeelte van deze beklimming mee te pakken. Zodra je merkt dat het asfalt gevoelig begint te stijgen, valt je aan de rechterzijde een zijweg op; de Sleijerweg. Tussen een aantal huizen verlaat je het dorp, waar de weg blijft klimmen. Na het passeren van een hek (dat dient om gemotoriseerd verkeer tegen te houden) wordt het wegdek smal en de helling steiler.
Het klimmetje slingert zich een weg naar boven langs tuinen en weilanden. Richting de bocht naar rechts voel je langzaam dat je pedaaltred en lichaamshouding veranderen van draaien naar duwen. De Sleijerweg bereikt hier qua steilheid zijn hoogtepunt. De teller stopt pas bij 16% en je dient jezelf echt over dit knikje heen te hijsen. Voor even heb je het idee dat je zojuist op een muur bent gestuit. Na het steilste punt wordt de klim al gauw een stuk gemakkelijker en kun je terug bij zinnen komen op het onverharde gedeelte van de Sleijerweg dat zich aandient zodra de klim op zijn letterlijke top is.
Deze publicatie komt voor in het boek ‘Heuvel, wat ben je mooi’ van Niels Smits. Bestel hier een exemplaar en ontvang tevens een editie van VéloLimburg!
Tekst: Niels Smits – © 2021
